Het stond al lang op mijn verlanglijstje, maar toch stelde ik het steeds uit:
het kopen van een overlockmachine.
Waarom? Enkele redenen:
- eerder aan de dure kant;
- ik had nu toch geïnvesteerd in een Brother innovis 1100 met overlocksteek;
- het inrijgen, zou ik daar niet te veel op vloeken?
Nu Arend er is, is natuurlijk ook het bandwerk op gang gekomen:
oliverbroekjes.
Dit betekent ook: tricot à volonté.
Ik hoorde wat rond en las hier en daar op het net. Meer en meer raakte ik overtuigd,
want zeker met tricot blijkt dit een droom te zijn.
En dan viel het verdict: ik koop één!
Het is een Lewenstein 700de geworden.
Geen supermachine, maar wel voldoende 'zwaar' voor wat ik maak/naai.
Het zwaardere werk kan hij niet aan, maar ook de prijs is navenant,
dus ik verwacht ook niet dat hij plots door heel veel lagen en jeans raakt.
Zolang ik maar oliverbroekjes en zeversjaaltjes (en in de toekomst truitjes enzovoort) kan naaien. :-)
 |
| Lewenstein 700de |
De machine werd de volgende namiddag al geleverd en ik kreeg uitleg over het hoe en wat.
Met een huilende baby in de buurt is dat natuurlijk niet zo interessant geweest, maar YouTube is er ook nog!
Het inrijgen is inderdaad kinderspel, de schrik was dus ongegrond.
Dit weekend haalde ik tricootjes uit mijn kast en begon ik de patroontjes te tekenen en te knippen. Vandaag werd dan de 'stikdag' (= overlockdag ;-)).
Wat een zaligheid en gemak! Een broekje maken kost me veel minder tijd en alles is zo veel mooier afgewerkt!
Waarom heb ik niet eerder deze stap gezet?
 |
| Let's go monochrome! |
 |
| Eentje met auto's, want een autofreak als papa... |
 |
| Een stoere dinobroek |
Stofjes: galleryfabrics.be en stofopzolder.be
Boordstof: Veritas
